سیاح‌آنلاین خبر، تحلیل و دیدگاه
بازی انترنیتی نهنگ آبی در سال ۲۰۱۳ میلادی توسط فیلیپ بودکین در روسیه طراحی شده و آغاز به کار کرده است.
این بازی تا اکنون قربانیان زیادی در بین جوانان داشته است. نخستین مورد خودکشی کاربر این بازی در سال ۲۰۱۵ اتفاق افتاده است.
نهنگ آبی ۵۰ مرحله دارد که در هر مرحله کاربر کارهای خشن را باید انجام بدهد؛ مانند خالکوبی کردن دست با سوزن، بریدن دست، بریدن لب، دیدن فلم‌های وحشتناک، شنیدن آهنگ‌هایی که از سوی رهنماها فرستاده می‌شود، بیدار شدن در صبح زود و رفته به بلندترین نقطه و مرحله‌های خشن دیگر.
برای راه پیدا کردن به مرحله‌ی بعدی باید عکس کار انجام شده را به رهنمای بازی ارسال شود و در پایان رهنما از کاربر می‌خواهد که خودکشی کند.
گزارش‌های مربوط به بازی “نهنگ آبی” از روسیه آغاز شد و به کشورهایی چون اوکراین، هند، هسپانیا، پرتغال، فرانسه، امریکا، بریتانیا و حتی عربستان سعودی گسترش یافت.
خودکشی برخی از نوجوانان در این کشورها به بازی “نهنگ آبی” مربوط دانسته شده است، اما با توجه به پنهانکاری شدید که بخشی از ماهیت این بازی است، شاهدهای قطعی در این مورد وجود ندارد.
یک جوان ۲۲ ساله روس به نام فیلیپ بودکین ادعا کرده که این بازی ابتکار اوست و به اتهام تشویق تعدادی جوان و نوجوان به خودکشی به زندان محکوم شده، اما خود بازی متوقف نشده است.
چگونه مانع سوی استفاده از کودکان در دنیا مجازی شویم؟
اداره مقابله با سوی استفاده از کودکان و حفاظت آنلاین در بریتانیا گفته است که تغییر رفتار نوجوانان گاهی عادی است. این نهاد هشدار داده است که نباید به این تغییرها واکنش شدید و خارج از اندازه نشان داد.
بهترین راه برقرار کردن گفت‌وگوی آرام و باز با نوجوانان است. از طریق چنین گفت‌وگوی می‌توان عامل تغییر رفتار نوجوانان را شناخت و نگرانی آنان را برطرف کرد. حمایت روحی و عاطفی از نوجوان و اطمینان دادن به او از سوی پدر و مادر در چنین گفت‌‍وگویی اهمیت بسیار زیادی دارد.
باید به نوجوان اطمینان داد که حرف زدن در مورد مشکل‌ها سبب تنبیه او نخواهد شد. پژوهش‌ها نشان داده است که نوجوانان اگر احساس کنند حرف زدن در مورد یک مشکل باعث می‌شود اجازه استفاده از انترنت یا تیلیفون هوشمند از آنان گرفته می‌شود، معمولن ترجیح می‌دهند که در مورد مشکل حرفی نزنند و همین پنهانکاری است که آنان را آسیب‌پذیرتر می‌کند.
۱TVNews.af
