تامین امنیت افغانستان بعد از سال ۲۰۱۴

ابتدا میخواهم یک ارزیابی قوای مسلح فعلی را با قوای مسلح قبلی داشته باشم، شما بهتر میدانید اردو، مسؤل تامین امنیت کشور میباشد و مستقیماً حافظ تمامیت ارضی و دفاع از نوامیس ملی بوده که نظر به کمیت و کیفیت فعلاً کدام مشکلی ندارند.

اگر ما واقع بینانه نیندیشیم ما در شرایط فعلی صرفا نیروی هوائی و وسایط زرهی نداریم، اما اگر از نقطه نظر تجهیزات متوجه شویم وسایط بسیار مدرن که حمایه نیرو پیاده را بصورت درست میتواند تنظیم کنند.

مشکل در این است در سطح پائین اردو که متشکل از سرباز، ضابط (بریدمل) و افسران است، آنقدر مسایل تنظیمی رویکار است که زمانیکه مسایل ملی برایشان مطرح میشود اصلاً انگیزه شان به صفر ضرب میشود و این درحالیست که افسران بلندپایه که در سطوح مختلف اردو کار میکنند مسؤل میباشند.

پس ما گفته میتوانیم که با عبور از روند انتقال قدرت و مسؤلیت پذیری اردوی فعلی در قسمت تأمین امنیت باید متکی عملکرد مثبت مسؤلین شان باشد نه اینکه ما تکیه بر نیرو های خارجی داشته باشیم. من منحیث یک افسر نظامی آینده درخشان در این مورد نمیبینم.

راه بیرون رفت چیست؟

راه بیرون رفت اینست که اولا افسران دلسوز که منافع ملی را مقدم بشمرند بر منافع شخصی شان در سطوح بالای وزارت دفاع تعین بست گردد، گذشته از این باید افسران مسلکی که سیستم احضار و اجرای محاربه رابداند و صادق، وفادار به کشور و مردم خویش باشند.

از این گذشته اگر ما فکر کنیم که یک جنرال را با معاش بلند بعد از ۲۰۱۴ نتوانیم استخدام کنیم آینده کشور به کدام سو سوق داده خواهد شد برعلاوه معامله گری با استخبارات منطقه نخواهد داشت.

پس میبینم که امکان این است. در سایر دو ارگان که مسؤل حاکمیت ملی و تأمین امنیت در داخل کشور هستند میبینیم که در فعالیت محاربوی مسقیماً دخیل هستند و اینکار مشکل ساز است و همچنان در قسمت تامین امنیت داخلی و خارجی باید امنیت ملی و وزارت داخله تصفیه شود اشخاصی با وجدان پاک استخدام شود تا لااقل کشور ما از این چهره نظامی فعلی اش بیرون شود.

احمدولید عامر

نظرات

مطالب مرتبط

روایت شاهزاده هری از اشتراک در نبرد افغانستان

نام شاهزاده هری زمانی بار دیگر بر سر زبان‌ها افتاد که بخش‌های از کتاب خاطرات …

Discover more from سیاح‌آنلاین

Subscribe now to keep reading and get access to the full archive.

Continue reading