پژوهشگران میگویند خوردن روزانه ۲۰عدد گیلاس تاثیری مشابه مصرف یک تابلیت اسپرین ۵۰۰میلی را دارد. پوست گیلاس خاصیت دردزدایی دارد، انتوسیان یا ماده رنگی که موجب سرخ شدن پوست گیلاس میشود در تسکین درد نقش دارد.
به غیر از رنگ، طعم این میوه نیز در تقویت خاصیت کاهش درد موثر است.
مشیگان گزارش کرده که هر چقدر گیلاس پررنگتر و ترشتر باشد تاثیر آن در دردزدایی بیشتر است.
به جز پوست خواص درمانی بیشمار دیگری در گوشت گیلاس وجود دارد.
مواد رنگی موجود در گیلاس رادیکالهای آزادی را که به غشا سلول آسیب میرسانند خنثی میکنند، بنابراین بافتهای همبند، پوست، عروق خونی و مفاصل را در پیری محافظت و از بروز سرطان و حمله قلبی جلوگیری میکنند.
در سال ۱۹۹۹پژوهشگران دانشگاه مشیگان دریافتند که گیلاس درد معده و آرتریت را کم میکند.
آنها فهمیدند که اثر گیلاس ترش میتواند تا ۱۰برابر اثر تابلیت اسپرین باشد.
پژوهشهای دیگر نیز کاراییهای شفابخش این میوه تابستانی و آب آن را در درمان زخمها، دردها و دردهای عضلانی تایید کرده است.
مصرف ۲۵۰گرم گیلاس در روز طی یک هفته اسیداوریک موجود در خون پایین میآورد و خطر بروز آرتروز را کاهش میدهد.
ویتامین C موجود در این میوه سیستم امنیتی را محافظت میکند و آهن آن گردش خون را سرعت میبخشد.
مصرف گیلاس سوخت و ساز بدن را بالا میبرد و هر صد گرم گیلاس تنها حاوی ۶۳کیلو کالری است.
چوب گیلاس نیز خاصیت درمانی دارد. دمکرده چوب (دم) گیلاس رطوبت بدن را کاهش میدهد و خلطآور است. همچنین سرفههای مزمن را التیام میبخشد.